Wat is roofbouw?

Wanneer men incidenteel minder herstelt van een belasting, is dit geen enkel probleem. Na één of meer dagen wat extra rust is het lichaam weer voldoende hersteld. Wanneer men echter chronisch méér energie verbruikt dan men tijdens de herstelfase herwint, ontstaan er opstapelende herstelschulden. Dit proces noemen we roofbouw. Ter compensatie van het toenemende energie-tekort schakelt het lichaam – zelfstandig – over op het stressmechanisme (overlevingsstress). Wanneer roofbouw aanhoudt, ontstaat een vicieuze cirkel van toenemend hersteltekort, afname van het arbeidsvermogen en toenemende overlevingsreactiviteit. In de herstelfase krijgt men last van na-ijl effecten (men voelt zich langdurig opgefokt), waardoor men minder in staat is te profiteren van rust. Roofbouw veroorzaakt een gestage toename van klachten en disfuncties. Vermoeidheidsklachten vormen het begin van een neerwaartse spiraal van verlies aan het gevoel van welbevinden gezondheid en arbeidsvermogen. Afhankelijk van individuele aanleg en gesteldheid kunnen zich uiteindelijk structurele ziekte-beelden ontwikkelen, zoals hartlijden, disfuncties van het immuunsysteem, psychosomatische aandoeningen, cognitieve disfuncties, burn-out en psychiatrische ziektebeelden zoals depressie en angststoornissen. Hoe eerder de chronische stress-spiraal wordt doorbroken, des te sneller en beter zijn de kansen op volledige herstel.